filmy Stroheima wymykaja sie jakiejkolwiek skali i Chciwosc pokazuje to chyba najwyrazniej, dosc wspomniec ze rzeczywiscie film ten przerosl cala epoke kina niemego a przede wszystkim samych producentow ktorzy nie zdzierzyli wersji mogacej trwac wiecej niz 2 godziny.
Tak oto mamy zrekonstruowana wersje 4 godzinna ktora jest uzupelniona o nieruchome zdjecia i dialogi - wszystko oddane w duchu Stroheima, niestety to jedyna dokuczliwosc filmu ktora nie jest wina rezysera i ktora sprawia ze noz sie nam otwiera w kieszeni iz nie mozemy zobaczyc pelni tego arcydziela.
Jednakze mimo wszystko Greed jest wybitny - wielowatkowa historia - nie tylko para glownych bohaterow ale cala garsc pobocznych postaci maja wspolny mianownik - chciwosc i mnogosc zadz jakie wzbudza to uczucie. Pieniadze szczescia nie daja - proste ale u Stoheima nic takie nie jest, moze inaczej, jego film jest komletna wykladnia ludzkich stanow emocjonalnych oraz warunkowan naszych decyzji. Historia jest bogata, wciagajaca i mocna. Niektore ujecia wyprzedzily film na jakies dobre 20 lat np. glowny bohater schodzacy poschodach zatrzymuje sie - jego twarz na 1 planie wrecz pare cm od kamery a tuz za jego plecami zatroskana twarz bohaterki - majstersztyk!
O Greed mozna by chyba mowic tak dlugo jak dlugi i nieskonczenie genialny sam film jest. Dodam tylko iz zakonczenie jest jednym z najlepszych w historii i jest wysmienitym podsumowaniem. Dosc wspomniec gdzie bylo krecone i jakich nakladow poswiecenia to wymagalo - 70 stopni upalu! Ale oto caly on - geniusz Stroheim ktory gardzil kompromisami.