W końcu główna bohaterka to czarna feministka, artystka z dredami i kolczykiem w nosie, to chyba zbyt wiele na raz. Film mi się podobał, było nieźle.

od pierwszej sceny widać że scenariusz napisał facet, który ma bardzo mgliste pojęcie o tym jak myślą i rozmawiają kobiety. Dialogi Jessica-Boone fajne, błyskotliwe i zabawne, ale cała reszta to dość nieudolne usiłowanie stworzenia "przebojowej" postaci kobiety.

Nowojorska dramatopisarka dochodząca do siebie po trudnym rozstaniu poznaje na randce w ciemno rozwiedzionego projektanta aplikacji. Co z tego wyniknie?

Przecież Jessica Jaymes nie jest czarna :/

Huh! Ciężko było przebrnąć, 2 razy zasnęłam.
Mało interesujący, nic ciekawego się nie dzieje, z nudów można obejrzeć, ale trzeba być naprawdę mocno znudzonym. Spłynął po mnie ten filmik nic nie pozostawiając, ot takie tam nudziarstwo.