Wiadomo, że nie jest to osiągnięcie kinematografii ani żaden dajerwerk artystyczny, nie taki zresztą był cel tego filmu. Spodziewałam się ednak całkiem niestrawnej historyjki, ale te cztery świadectwa były naprawdę przedstawione sugestywnie i wiarygodnie, z zaskakujacą jak na ten budżet dbałością o szczegóły scenografii. Trochę chwilami banalne obrazy, jak chłopiec kopiący puszkę na pustej ulicy, ale pamiętajmy, że to przekaz dla młodych ludzi, dopiero poznających te schematy. Opowiadający swoje historie mnie poruszyli. Siła ich świadectwa wytrąca z ręki broń krytce - jakieś ironiczne uwagi, zarzuty cukierkowości, bo to wszystko im się naprawdę przydarzyło. Wychodzi się z kina w poczuciu, że gdzieś tam poza mainstreamem jest sfera, w której działają siły, o których lewakom się nie śniło.