Słynny banita z Sherwood na wielkim ekranie. Wprawdzie kłamstwem by było stwierdzić, że to jego "pierwszy raz", ale na pewno jest to pierwszy raz z takim rozmachem; na potrzeby produkcji zbudowany został nawet naturalnej wielkości zamek. Widowiskowy obraz Dwana z jedną z najważniejszych ról w dorobku Fairbanksa pod wieloma względami różni się od późniejszych kinowych adaptacji: "kompanija" tytułowego bohatera jest tu zdecydowanie na dalszym planie, niż zdążyliśmy (później) przywyknąć (twórcy poskąpili nawet czasu na stosowne wprowadzenie czołowych postaci ze zbójeckiej bandy), zaś cała pierwsza połowa filmu rozgrywa się jeszcze przed powrotem Robina z krucjaty. Owe "zmiany" były dla mnie zdecydowanie przyjemnym zaskoczeniem, jak to zwykle ma miejsce w przypadkach, gdy jakaś historia jest nam już bardzo dobrze znana. Oczywiście, przy bliższych współczesności wariacjach na temat, dzieło Allana Dwana ma prawo wypaść blado, ale też prawdą jest, że pewnych rzeczy nie da się podrobić. Dla głównej gwiazdy przedsięwzięcia, kaskaderki i epickiego tchnienia.