Film przyniósł drugą nominację do Oscara Ruth Chatterton i w sumie to jedyny powód, by film obejrzeć. Ta przerysowana kreacja ("ooo-hhh-leee-aaaaa-veeee-meeee-a--loooo-ne"), z koszmarnym akcentem przypomina nieco wcześniejszą o rok rolę aktorki w filmie Barrymore'a Madame X. I nie jest to dla mnie najlepsza rola...

Rzecz opowiada o kobiecie, która w przypływie słabości (właśnie dowiedziała się o śmierci ukochanej siostry) decyduje się poślubić partnera scenicznego. Sielanka kończy się szybko - wraz z narodzinami dziecka wychodzi lenistwo małżonka i jego zamiłowanie do procentów. Wkrótce, mąż postanawia "odsprzedać" dziecko poznanej parze, która własnego potomostwa mieć nie może i zaciąga się do marynarki. Tuż przed śmiercią, listownie, wyjawia byłej żonie, nazwisko rodziny, której oddał dziecko. Kobieta podejmuje próbę odzyskania syna...

Oj, tak - melodramatyzmu tu dużo. Warto jednak zwrócić uwagę na powściągliwą kreacje Fredrica Marcha, wkrótce jednej z największych gwiazd Hollywoodu.