Trudno uwierzyć, że o tej barwnej postaci nie napisano tutaj jeszcze ani słowa. Mistrz z urażoną ambicją, odsunięty od reżyserstwa, i to w trakcie kręcenia filmu, zajął się aktorstwem. Należy dodać, że z powodzeniem. Uczył się zresztą od najlepszych, m. in. od Griffith'a, pracował z nim przy dwóch najważniejszych jego filmach - "Narodzinach narodu" i "Nietolerancji". Upodobał sobie przywiezione z Europy umiłowanie do blichtru i arystokratycznego przepychu, co jest widoczne w jego filmach, chyba najbardziej w debiucie "Ślepi mężowie". Był niepokorny, wielokrotnie przekraczał budżet filmów, miał skłonność do tworzenia kilkugodzinnych filmów-gigantów, które wytwórnie filmowe skracały, zresztą wbrew jego sprzeciwom. Najlepszym tego przykładem jest "Chciwość", jego pierwsza wersja trwała 9 godzin. Był oskarżany o niemoralność oraz ukazywanie na ekranie psychicznych dewiacji. Mistrz Stroheim jednak jedynie korzystał z zasad naturalizmu, świetnie się nim posługując. Ikona kina. Nie sposób przejść obojętnie wobec jego zimnego, magnetycznego spojrzenia.